Toon Gerbrands gaat al 11 edities van LIBRE in gesprek met onze deelnemersgroepen over leiderschap en de maakbaarheid van succes. Tijdens deze sessies deelt hij zijn scherpe visie op presteren van zowel individuen als organisaties. Door corona moesten de stadions geruime tijd leeg blijven dus heeft ook PSV aan de lijve ondervonden wat de impact is geweest.
Hoe heeft corona jouw leven en werken veranderd? En wat heeft dat gedaan met jouw leiderschapsstijl?
Niet zo veel eigenlijk. Als mensen zeggen dat ze door corona hun leven anders zijn gaan inrichten, of anders met hun mensen omgaan, dan denk ik allemaal leuk en aardig, maar waarom heb je daar corona voor nodig? Je hebt dus zelf iets laten liggen in de periode daarvoor, door daar niet eerder over na te denken.
Corona heeft wel externe invloed gehad op PSV: Geen toeschouwers meer, jaarrekeningen die in een keer anders moesten, dat soort effecten had het wel. Maar er gebeuren altijd dingen die onverwacht en onbeheersbaar zijn, die leiderschap op de proef stellen. Dat was voor corona ook altijd al zo. Wat dat betreft is het eigenlijk gewoon leiderschap in een crisissituatie. In een loopbaan van 40 jaar maak je dat standaard 7 tot 12 keer mee.
Hoe hebben jullie hier binnen PSV op gereageerd?
In drie stappen:
- Haal eerst alle emotie ervan af, dat is altijd regel 1 als ergens iets gebeurd wat je niet zelf in de hand hebt.
- Maak er direct een feit van, dat scheelt een hoop discussie.
- Ga uit van worst case scenario en werk vanuit daar aan oplossingen.
Wij hebben als een van de weinigen direct geroepen dat we het hele jaar zonder publiek zouden spelen. De schade is dan gelijk zo'n 40 miljoen, sponsoren haken af. Als je daar vervolgens de oplossing voor hebt, kun je terug gaan werken.
Wat betekende dit voor de medewerkers?
We hebben meteen de maatregelen van de overheid opgevolgd. Geen discussie daarover. Duidelijkheid. Als je niet meer op kantoor mag werken dan mag dat niet. Klaar.
Maar persoonlijk contact is van groot belang voor de persoonlijke ontwikkeling. Met wie hou je anders een functioneringsgesprek? Met je kinderen of met je partner? Voor feedback, coaching, het stellen van grenzen en voor de ontwikkeling van medewerkers is persoonlijk contact cruciaal.
De top van de organisatie, iedereen die grote groepen mensen aan stuurt, moet er sowieso gewoon elke dag zijn, anders is de cultuur in no-time verdwenen. Werken op afstand moet altijd kunnen, maar is wat mij betreft geen recht. Het hoeft ook niet thuis te zijn. Werken op afstand kan ook binnen het eigen gebouw. Zo houd je toch mogelijkheid voor persoonlijk contact.
Zie je effect op de samenwerking in de regio?
Ik ben zelf in de afgelopen periode 40 leiders van bedrijven gaan bellen. Dat waren mooie gesprekken waar ik ook weer veel van heb geleerd. Elk bedrijf ging anders met deze situatie om. Bij innovatieve bedrijven zie je bijvoorbeeld heel sterk dat persoonlijk contact nodig is om tot grote hoogte te stijgen.
Maar het beeld in de regio zal gefragmenteerd zijn en veel flexibiliteit vragen, van organisaties én van personen. In deze regio is de ontmoeting cruciaal en als dat wegvalt blijft er te weinig over. Het wordt interessant om te kijken hoe we elkaar blijven inspireren, ook als mensen wat vaker op afstand gaan werken. Elkaar inspireren is en blijft in deze regio cruciaal.
Tot slot, denk je dat er een blijvend effect is van deze crisis?
Weinig. Zoals aan het begin al gezegd, als mensen nu hun levensstijl aanpassen door te gaan hardlopen of meer boeken te gaan lezen dan vraag ik me af waarom je daar corona voor nodig had. Maar als dit het resultaat is, dan is het dat wel waard.
